سری پردازنده : Qualcomm Snapdragon X Elite X1E
ظرفیت حافظه رم : 16GB
ظرفیت حافظه داخلی : 512GB SSD
اندازه صفحه نمایش : 15INCH | 4K | 120Hz
پردازنده گرافیک : Snapdragon X Elite Qualcomm Adreno
آخرین نسل لپتاپ سرفیس مایکروسافت (در کنار سرفیس پرو جدید) به جای پردازندههای اینتل و AMD از تراشههای کوالکام استفاده میکند. این اولین بار نیست که سرفیس از تراشههای کوالکام استفاده میکند، زیرا دستگاههایی مانند سرفیس پرو ۹ ۵G نیز از این تراشهها بهره میبردند. اما این دستگاهها بیشتر جنبه نمایشی داشتند و محصول اصلی شرکت نبودند.
لپتاپ سرفیس جدید تنها با تراشه اسنپدراگون ایکس الیت کوالکام عرضه میشود. هیچ نسخهای با پردازنده اینتل یا AMD در دسترس نیست و برنامهای هم برای عرضه آنها وجود ندارد. این حرکت جسورانه به سرفیس لپتاپ کمک میکند تا عملکرد قوی و عمر باتری بسیار عالی را در یک لپتاپ نازک ارائه دهد. علاوه بر این، سرفیس لپتاپ به عنوان اولین کامپیوتر شخصی مایکروسافت با قابلیت استفاده از دستیار هوش مصنوعی Copilot+ شناخته میشود.
مهمترین سختافزار لپتاپ سرفیس مایکروسافت، تراشه اسنپدراگون ایکس الیت کوالکام است. این تراشه شامل حداکثر ۱۲ هسته پردازنده مرکزی و پردازنده گرافیکی مجتمع آدرنو کوالکام است. مدلهای ابتدایی لپتاپ سرفیس دارای پردازنده ۱۰ هستهای هستند، اما مدلی که من آزمایش کردم به پردازنده ۱۲ هستهای ارتقا یافته بود.
با نگاه دقیقتر، چند جزئیات برجسته میشوند. حاشیههای نمایشگر بسیار کوچکتر از مدلهای قبلی سرفیس لپتاپ هستند و اکنون گوشههای آنها گرد شده است تا ظاهری ارگانیکتر و جذابتر داشته باشند. لبهها نیز نسبت به قبل باریکتر شدهاند که باعث میشود لپتاپ جدید در دست نازکتر به نظر برسد. اگرچه سرفیس لپتاپ جدید از نظر فنی ضخیمتر از نسل قبلی خود است، اما احساس چابکی بیشتری دارد.
وزن سرفیس لپتاپ ۲.۹۶ پوند است. این وزن کمی بیشتر از رقبایی مانند اپل مکبوک ایر ۱۳ M3 و دل XPS 13 است که هر دو ۲.۷ پوند وزن دارند. اگرچه این تفاوت روی کاغذ ناچیز به نظر میرسد، اما متوجه آن شدم. در واقع، اولین چیزی که هنگام باز کردن بستهبندی سرفیس لپتاپ گفتم این بود: "وای، این کمی سنگین است." با این حال، هنگامی که لپتاپ در کوله پشتی یا کیف قرار میگیرد، این وزن اضافی محو میشود.
مایکروسافت همچنان به استفاده از نسبت تصویر غیرمعمول ۳:۲ پایبند است که بسیار نزدیکتر به مربع است تا نسبتهای تصویر رایج ۱۶:۹ یا ۱۶:۱۰. به همین دلیل، سرفیس لپتاپ کمی جعبهایتر از رقبا به نظر میرسد و ممکن است در برخی روکشهای طراحی شده برای لپتاپهای ۱۳.۳ اینچی واید اسکرین جا نشود، زیرا ابعاد آن با استاندارد متفاوت است.
اما نسبت تصویر ۳:۲ در صورتی که اغلب با اسناد متنی یا صفحات وب کار میکنید، یک مزیت است، زیرا میتوانید فضای عمودی بیشتری را به طور همزمان مشاهده کنید. (در واقع، ارتفاع نمایشگر ۱۳.۸ اینچی سرفیس لپتاپ با ارتفاع نمایشگر یک لپتاپ ۱۵.۶ اینچی با نسبت تصویر ۱۶:۹ یکسان است.)
کلیدبرد سرفیس لپتاپ جدید به انتظارات پاسخ نمیدهد. این کیبورد دارای طرحبندی جادار با تکیهگاههای بزرگ کف دست است که استفاده از آن را راحت میکند، اما احساس ضربه زدن به کلیدها یک مشکل است. کلیدها با یک عمل نرم، بیصدا و نامشخص فعال میشوند که فاقد بازخورد است.
سوءتفاهم نشود، این کیبورد قابل استفاده است. اما من آن را به اندازه سرفیس لپتاپ قبلی (من یک سرفیس لپتاپ ۴ دارم) یا کیبوردهای موجود در لپتاپهای رقیب مانند دل XPS 14 و ایسوس زنبوک ۱۴ OLED دوست ندارم.
نور پسزمینه کیبورد به صورت استاندارد ارائه میشود - همانطور که برای یک لپتاپ در این محدوده قیمت معمول است - و سه سطح روشنایی دارد. حتی در حداکثر روشنایی کمی کمنور است، بنابراین نور پسزمینه در اتاق روشن به راحتی قابل مشاهده نیست. با این حال، حداقل روشنایی نور پسزمینه بسیار کم است، که در صورتی که از لپتاپ در فضایی تقریباً تاریک استفاده میکنید، ترجیح داده میشود.
در حالی که کیبورد چندان خوب نیست، تاچپد بسیار خوب است. این تاچپد تقریباً پنج اینچ عرض و کمی بیشتر از سه اینچ عمق دارد که با سایر لپتاپهای ویندوزی قابل مقایسه (یا کوچکتر) است. اما تاچپد بسیار نرم و پاسخگو احساس میشد.
همچنین این تاچپد به راحتی از حرکات چند لمسی پشتیبانی میکند. طرفداران حرکات چند لمسی ویندوز مانند کوچکسازی با دو انگشت خوشحال خواهند شد. همچنین از بازخورد لمسی پشتیبانی میکند که به طور قانعکنندهای احساس یک دکمه مکانیکی را هنگام ضربه زدن به تاچپد تقلید میکند.
همانطور که قبلاً ذکر شد، سرفیس لپتاپ دارای نمایشگر غیرمعمول ۱۳.۸ اینچی با نسبت تصویر ۳:۲ است. همچنین دارای رزولوشن منحصر به فرد ۲۳۰۴ در ۱۵۳۶ پیکسل است که به تراکم پیکسلی ۲۰۰ پیکسل در هر اینچ تبدیل میشود.
این کمی کمتر از رقبا با اندازه ۱۴ اینچ با نسبت تصویر ۱۶:۱۰ و رزولوشن ۲۸۸۰ در ۱۶۰۰ پیکسل است که به حدود ۲۴۲ پیکسل در هر اینچ میرسد. همچنین کمتر از مکبوک ایر M3 ۱۳.۶ اینچی است که ۲۲۴ پیکسل در هر اینچ را ارائه میدهد. با این حال، این اعداد به اندازه ظاهر آنها معنیدار نیستند، زیرا هر سه تراکم پیکسلی در دنیای واقعی بسیار واضح به نظر میرسند. با این حال، سرفیس لپتاپ از نظر وضوح در یک نقطه ضعف فنی جزئی قرار دارد.
همچنین سرفیس لپتاپ در زمینه فناوری نمایشگر نیز عقب مانده است، زیرا به یک نمایشگر IPS-LED بدون نور پسزمینه دینامیک پایبند است. این خبر بدی برای نسبت کنتراست لپتاپ است که بسیار کمتر از رقبایی با پنل نمایشگر OLED یا نور پسزمینه Mini-LED چشمگیر است.
این مسئله هنگام کار با Word یا Adobe Acrobat مشکلی ایجاد نمیکند، اما هنگام بازی کردن یا تماشای فیلم، به ویژه در اتاق تاریک، به راحتی قابل توجه است. سرفیس لپتاپ کمتر جذاب و درگیرکننده از رقبایی مانند دل XPS 14 و ایسوس زنبوک 14 OLED به نظر میرسد.
با این حال، مایکروسافت با یک صفحه نمایش لمسی ۱۲۰ هرتزی که بسیار سریع و واکنشگرا است، ضربه خوبی وارد میکند. بسیاری از لپتاپهای ویندوزی از صفحه نمایش لمسی صرفنظر کردهاند و برخی دیگر که از لمس پشتیبانی میکنند - مانند دل XPS 14 - به نرخ رفرش پایینتری پایبند هستند که کمتر واکنشگرا به نظر میرسد. علاوه بر این، طراحی سنتی سرفیس لپتاپ به خوبی برای ورودی لمسی مناسب نیست (لولا حتی ۱۸۰ درجه باز نمیشود)، اما اگر دوست دارید صفحه نمایش را لمس کنید، سرفیس لپتاپ شما را پوشش میدهد.
نرخ رفرش ۱۲۰ هرتز همچنین میتواند در تئوری تجربه روانتری را هنگام بازیهای رایانهای ارائه دهد. با این حال، عملکرد و پشتیبانی از بازیهای سرفیس لپتاپ چندان عالی نیست، بنابراین پیدا کردن عناوینی که بتوانند با حداکثر ۱۲۰ فریم در ثانیه اجرا شوند، چالشبرانگیز خواهد بود.
اجرای صوتی خوب است، اگرچه شگفتانگیز نیست. بلندگوهای سرفیس لپتاپ در حداکثر حجم صدا بسیار بلند هستند و با محتوای کمپیچیدگی مانند پادکستها خوب به نظر میرسند. با این حال، پخش یک آهنگ با بیس زیاد از طریق سرفیس باعث میشود که بلندگوها کدر و خشن شوند.
یک وبکم ۱۰۸۰p در حاشیه بالای نازک سرفیس لپتاپ تعبیه شده است. این وبکم بلافاصله کیفیت ویدیویی قابل قبولی ارائه میدهد که با فیلترهای Studio Effects مبتنی بر هوش مصنوعی (ویژگی مشترک سرفیس لپتاپ با سایر رایانههای شخصی Copilot+) بهبود مییابد. این فیلترها تاری پسزمینه، قاببندی خودکار و جلوههای بلادرنگ را اضافه میکنند که در عمل به کیفیت ویدیویی قابل قبولی میانجامد.
کیفیت میکروفون عالی است. صدای شما را با حجم بسیار خوب دریافت میکند و به راحتی نویز پسزمینه، از جمله صداهای مداوم (مانند فن) را در فاصله چند متری از لپتاپ فیلتر میکند.
ورود بیومتریک از طریق تشخیص چهره ویندوز هلو پشتیبانی میشود. این ویژگی در آزمایشهای من خوب عمل کرد و از آنجایی که از دوربین مادون قرمز به جای سنسور اصلی استفاده میکند، در اتاقهای بسیار تاریک و روشن قابل اعتماد است. بسیاری از لپتاپهای رقابتی از این ویژگی پشتیبانی میکنند، اما خوب است که ببینیم این ویژگی در سرفیس لپتاپ نیز گنجانده شده است.
بیشتر اتصال سیمی سرفیس لپتاپ از طریق دو پورت USB-C در قسمت چپ لپتاپ انجام میشود. هر دو پورت از USB4، Thunderbolt 4، DisplayPort پشتیبانی میکنند و میتوانند تا ۶۵ وات توان را از طریق Power Delivery دریافت کنند. همچنین یک پورت USB-A 3.1 برای دستگاههای قدیمیتر و یک جک صوتی ترکیبی ۳.۵ میلیمتری برای هدفون، هدست یا میکروفون وجود دارد.
مایکروسافت از اتصال Surface Connect دوباره استفاده کرده است. این یک کانکتور اختصاصی داده و برق است که به صورت مغناطیسی به سمت راست لپتاپ متصل میشود. آداپتور برق ۶۵ واتی همراه با دستگاه از Surface Connect استفاده میکند، اما همانطور که گفته شد، پورتهای USB-C از Power Delivery پشتیبانی میکنند و میتوان از آنها برای شارژ و تأمین انرژی لپتاپ نیز استفاده کرد.
متأسفانه خروجی اختصاصی ویدیو (به شکل HDMI یا DisplayPort) وجود ندارد که ممکن است در صورت اتصال به یک مانیتور قدیمی یا تلویزیون مدرن آزاردهنده باشد. همچنین اترنت سیمی نیز وجود ندارد. اگر میخواهید از سرفیس لپتاپ با دستگاههایی که به این پورتها نیاز دارند استفاده کنید، به یک آداپتور، هاب یا داک USB-C نیاز خواهید داشت. اگرچه کمی ناامیدکننده است، اما برای یک لپتاپ ویندوزی قابل حمل معمول است.
اتصال بیسیم عالی است و از Wi-Fi 7 و بلوتوث 5.4 پشتیبانی میکند. Wi-Fi 7 جدیدترین استاندارد اینترنت بیسیم است. در واقع، این استاندارد آنقدر جدید است که تعداد بسیار کمی از افراد حتی روتر Wi-Fi 7 دارند. با این حال، فکر میکنم این حرکت درستی برای استاندارد کردن Wi-Fi 7 است. (هر کسی که مایل به پرداخت تقریباً 2000 دلار برای یک سرفیس لپتاپ مجهز است، احتمالاً یکی از اولین افرادی خواهد بود که از Wi-Fi 7 استفاده میکند.)
لپتاپ سرفیس مایکروسافت یکی از بیش از یک دوجین کامپیوتر شخصی جدید Copilot+ با تراشه کوالکام اسنپدراگون ایکس الیت است. اسنپدراگون از مجموعه دستورالعملهای Arm به جای مجموعه دستورالعملهای x86 استفاده میکند که در پردازندههای اینتل Core و AMD Ryzen رایج است.
لپتاپهایی با پردازندههای کوالکام اسنپدراگون ایکس الیت، مانند سرفیس لپتاپ جدید مایکروسافت، باتری بهتر و کارایی بیشتری را نوید میدهند. با این حال، Arm و x86 به طور ذاتی با هم سازگار نیستند، به این معنی که برنامههای ویندوزی که فقط برای x86 کدگذاری شدهاند روی Arm اجرا نمیشوند.
برای حل این مشکل، مایکروسافت با جدیت از شرکای نرمافزاری خود خواسته است تا نرمافزارهای جدید سازگار با Arm را توسعه دهند و در عین حال یک لایه شبیهسازی (به نام Prism) را ارائه کرده است که میتواند نرمافزارهای x86 را روی سختافزار Arm اجرا کند.
اولین چند معیار ما بر روی پردازنده مرکزی متمرکز خواهد بود. ابتدا، ما دستگاه را با استفاده از مجموعه معیارهای آزموده شده و واقعی خود، که برای تراشههای x86 ساخته شده است، آزمایش خواهیم کرد، بنابراین میتوانیم ببینیم عملکرد Snapdragon X Elite هنگام برخورد با لایه شبیهسازی ویندوز ۱۱ چگونه است. بلافاصله پس از آن، تفاوت عملکرد را در اجرای همان نرمافزار، اما با استفاده از نسخههای مخصوص Arm برای سرفیس لپتاپ، نشان خواهیم داد. اسپویلر: این تفاوت بسیار زیاد است و نشان میدهد که در حالی که تراشه کوالکام به اندازه کافی سریع است تا نرمافزار را به خوبی در هر صورت اجرا کند، سرفیس لپتاپ ۷ زمانی میدرخشد که بتوانید از برنامههایی که با معماری Arm ساخته شدهاند استفاده کنید.
اولین مورد Cinebench R20 است، یک معیار پردازنده مرکزی چند رشتهای سنگین. این نسخه از معیار از Arm پشتیبانی نمیکند، بنابراین سرفیس لپتاپ جدید از شبیهسازی برای اجرای معیار استفاده میکند. پایداری شبیهسازی در این آزمایش عالی بود، بدون هیچ گونه خرابی یا باگ، اما نیاز به اجرای نرمافزار از طریق لایه شبیهسازی ویندوز ۱۱ به وضوح بر عملکرد تأثیر میگذارد.
سرفیس لپتاپ در این تست قطعا کندتر از رقابت x86 است، اما نتیجه بدی برای نرمافزاری که تحت شبیهسازی اجرا میشود نیست. عملکرد هر دو سرفیس لپتاپ و سرفیس پرو به دل XPS 13 نزدیک میشود که دارای پردازنده Intel Core Ultra 7 155H است. اما خطوط سبز معیار در زیر نشان میدهند که اسنپدراگون X Elite واقعاً چقدر قدرتمند میتواند باشد وقتی که نرمافزارهای بومی Arm را اجرا میکند.
نمودارهای بالا نشان میدهند که مایکروسافت سرفیس پرو که دارای همان پردازنده (کوالکام اسنپدراگون ایکس الیت) مانند مایکروسافت سرفیس لپتاپ است، چگونه در نسخه سازگار با Arm از Cinebench، R24 عمل میکند. این معیار در واقع شامل یک نسخه اختصاصی Arm است که با پردازنده کوالکام سازگار است. ما دو نمودار را درج کردهایم، یکی زمانی که پرو متصل به برق است و دیگری زمانی که نیست - و کوالکام در اینجا در هر دو عملکرد تکرشتهای و چندرشتهای پیشرو است. این فاصله چندانی هم ندارد.
در حالی که هنوز نمرات Cinebench R24 برای سرفیس لپتاپ ۷ را نداریم، اما آنها را برای Cinebench R23 داریم. این لپتاپ امتیاز چند رشتهای بسیار قابل احترام ۸۸۹۶ و امتیاز تکرشتهای ۱۰۹۱ را کسب کرد. همانطور که در نمودارهای بالا مشاهده میکنید، عملکرد با مایکروسافت سرفیس پرو قابل مقایسه است، بنابراین ما راحت میگوییم که عملکرد برتر نمودار که در R24 بومی Arm نشان داده شده است نیز باید مشابه باشد.
اساساً، اگر قصد خرید لپتاپ با پردازنده جدید کوالکام را دارید، در صورت امکان از نسخههای سازگار با Arm نرمافزار استفاده کنید، به ویژه اگر کارهای فشردهای انجام میدهید که مانند Cinebench به رشتههای CPU فشار میآورند.
مورد بعدی Handbrake است. اگرچه نسخه Arm آن در دسترس است، اما این نسخه بسیار جدیدتر است و با نسخه نرمافزاری که معمولاً استفاده میکنیم قابل مقایسه نیست. به همین دلیل، معیار نشان داده شده در بالا تحت شبیهسازی اجرا میشود.
و در اینجا، مانند Cinebench، Snapdragon X Elite با مشکلاتی مواجه است. این معیار پایدار بود اما برای اتمام به زمان بسیار طولانی نیاز داشت. واضح است که شبیهسازی با این تست همخوانی ندارد.
اما همچنین مانند Cinebench، تغییر به نسخه سازگار با Arm Handbrake عملکرد را به شدت بهبود میبخشد و Snapdragon X Elite را به یک رقیب واقعی برای بهترین تراشههای اینتل تبدیل میکند.
نمودار بالا نمرات Handbrake سازگار با Arm را برای مایکروسافت سرفیس پرو نشان میدهد، زیرا همانطور که گفته شد، این دستگاه دارای همان پردازنده سرفیس لپتاپ ۷ است. بدون نیاز به برخورد با لایه شبیهسازی ویندوز ۱۱، تراشه کوالکام عملکرد قابل مقایسه (یا بهتر) نسبت به لپتاپهای رقیب اینتل Core ارائه میدهد، بسته به پیکربندی.
ارزش دارد یک بار دیگر بگوییم: عملکرد در برنامههای بومی Arm که به لایه شبیهسازی برخورد نمیکنند، بسیار بهتر است، اگرچه در عمل، اکثر نرمافزارهای روزمره در پلتفرم Snapdragon X Elite کاملاً سریع و پاسخگو احساس میشوند. اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع پس از بخش معیارها ارائه خواهد شد.
مورد بعدی Geekbench 6 است. این معیار مصنوعی بخشی از مجموعه تستهای معمول ما نیست، بنابراین دادههای کمتری در مورد لپتاپهایی که از آن استفاده میکنند داریم. با این حال، این معیار دارای نسخه بومی Arm است، بنابراین نیازی به شبیهسازی نیست.
و چه تفاوتی ایجاد میکند! سرفیس لپتاپ به امتیاز چند هستهای چشمگیر ۱۲۹۸۸ دست مییابد. این امتیاز از Asus Zenbook 14 OLED (که خود یکی از لپتاپهای توانمند با پردازنده Intel Core Ultra است) پیشی میگیرد و به راحتی OneXPlayer X1 (یک تبلت ویندوزی که مجبور است Core Ultra اینتل را در یک بسته بندی محدود قرار دهد) را شکست میدهد.
و سرفیس لپتاپ جدید تقریباً دو برابر سریعتر از مایکروسافت سرفیس پرو ۹ ۵G است. سرفیس پرو ۹ ۵G که در سال ۲۰۲۲ عرضه شد، دارای یک تراشه سفارشی - Microsoft SQ3 - است که در همکاری با کوالکام طراحی شده و بر اساس Snapdragon 8cx ساخته شده است. واضح است که عملکرد کوالکام از آن زمان بهبود یافته است.
عملکرد پردازنده Snapdragon X Elite خوب به نظر میرسد، اما در مورد پردازنده گرافیکی مجتمع چه میتوان گفت؟
کوالکام و مایکروسافت زمان کمتری را صرف بازاریابی عملکرد گرافیک Adreno کوالکام کردهاند، به جز یک نمایش در Microsoft Build 2024 که بازیهایی مانند Borderlands 3 و Baldur’s Gate 3 را در حال اجرا از طریق شبیهسازی Prism نشان میداد.
تستهای Time Spy و Night Raid در 3DMark اطلاعات زیادی را ارائه میدهند. Time Spy به صورت بومی روی Arm اجرا نمیشود، اما Night Raid اجرا میشود و این تأثیر واضحی بر عملکرد دارد.
سرفیس لپتاپ در Time Spy بسیار عقبتر از گرافیکهای مجتمع Intel Iris Arc و AMD Radeon 780M است. با این حال، در Night Raid، Adreno کوالکام سرفیس لپتاپ را به امتیاز قابل احترام ۲۳۳۴۸ میرساند که با بهترین گرافیکهای مجتمع اینتل و AMD رقابت میکند.
نتایج معیارهای مایکروسافت سرفیس لپتاپ روی کاغذ خوب به نظر میرسد. Qualcomm Snapdragon X Elite همتراز یا کمی سریعتر از جایگزینهای Intel و AMD است، زمانی که برنامهها دارای نسخههای بومی Arm باشند. عملکرد تحت شبیهسازی Prism متفاوت است، اما در بهترین حالت، جریمه وحشتناکی اعمال نمیکند.
اما یک مجموعه معیار تنها میتواند بخش کوچکی از برنامهها را نشان دهد و تجربه روزمره من هم بدتر و هم بهتر از آنچه این معیارها نشان میدهند بود.
اول، خبر بد: فکر نمیکنم بازی کردن در زمان عرضه امکانپذیر باشد. مایکروسافت این را میداند زیرا در طول کارگاه بررسیکنندگان که برای پاسخ دادن به سوالات بررسیکنندگان در مورد لپتاپ برگزار شد، این شرکت عملکرد بازی لپتاپ را کماهمیت جلوه داد. (پیتر کیریاکو، معاون دستگاههای مایکروسافت، همچنین به PCWorld گفت که سرفیسهای مجهز به Snapdragon X Elite در بهرهوری و نه بازی، برتری خواهند داشت.) مایکروسافت گفت که تراشههای کوالکام از GPUهای مجزا یا GPUهای خارجی پشتیبانی نمیکنند، بنابراین هیچ راهی برای ارتقاء عملکرد یا دور زدن گرافیک Adreno کوالکام وجود ندارد.
این مشکلات فقط در بازیهای پرزحمت مانند Cyberpunk 2077 یا Total War: Warhammer III نیست. من متعجب و ناامید شدم که متوجه شدم بازی محبوب اخیر، Halls of Torment، به صورت روان اجرا نمیشود... با وجود اینکه کاملاً به گرافیک دو بعدی متکی است. PCWorld در مقالهای آینده بیشتر در مورد عملکرد بازی سرفیس لپتاپ گزارش خواهد داد، اما فعلاً به گیمرها توصیه میکنم که منتظر بمانند.
با این حال، اگر به دنبال لپتاپ برای بهرهوری و تولید محتوا هستید، سرفیس لپتاپ امیدوارکننده است. برنامههایی که من برای کار حرفهای استفاده میکنم شامل مجموعه مایکروسافت آفیس (برای نوشتن، ویرایش و ردیابی زمان)، GIMP (برای ویرایش عکس) و Wondershare Filmora (برای ویرایش ویدیو) است.
در حالی که انتظار داشتم آفیس بدون نقص کار کند، متعجب شدم که دیدم هر دو GIMP و Filmora از ویندوز روی Arm پشتیبانی میکنند. هر دو برنامه بدون نقص کار میکردند و سرفیس لپتاپ هنگام باز کردن فایل پروژه Filmora برای ویدیوی ۴۳ دقیقهای من در مورد توسعه Baldur’s Gate 2 عملکرد خوبی داشت. جدول زمانی هنگام جابهجایی به عقب و جلو یک لحظه طول کشید تا کاملاً بارگذاری شود، اما ویدیو در ویرایشگر بدون افت فریم پخش شد. برش، جابهجایی و کپی کردن کلیپها همگی روان بودند.
لیست برنامههای بهرهوری با پشتیبانی از Arm مناسب است و در حال رشد است. Notepad++، Adobe Photoshop و Lightroom و DaVinci Resolve 19 همگی از Arm پشتیبانی میکنند (هرچند در برخی موارد، نسخه Arm هنوز در نسخه بتا است). Adobe Premiere Pro، Illustrator، InDesign و After Effects امسال بهروزرسانیهای Arm را دریافت خواهند کرد.
فقط میخواهید در وب گشتوگذار کنید و نتفلیکس تماشا کنید؟ بعید است با مشکلی مواجه شوید. اکثر مرورگرهای وب، پلتفرمهای پخش ویدیو و نرمافزارهای کنفرانس ویدیویی از ویندوز روی Arm پشتیبانی میکنند. برنامههایی که هنوز از آن پشتیبانی نمیکنند، باید همچنان تحت شبیهسازی به خوبی اجرا شوند. و اگرچه نمیتوانم تضمین کنم که همه برنامهها به طور کامل کار خواهند کرد، اما در آزمایشهای خود مشکلی ندیدم. به غیر از بازیها، هر برنامهای که استفاده کردم، راهاندازی شد و هیچکدام در زمان استفاده از آنها خراب نشد.
سرفیس لپتاپ، مانند سایر رایانههای شخصی Copilot+، دارای یک واحد پردازش عصبی (NPU) یکپارچه است که میتواند تا ۴۵ تریلیون عملیات در ثانیه را انجام دهد و قرار بود ویژگیهای هوش مصنوعی ویندوز ۱۱ را برجسته کند. در عوض، عرضه رایانههای شخصی Copilot+ یک فاجعه روابط عمومی است.
کوالکام اسنپدراگون ایکس الیت قطعا سریع است، اما بهرهوری انرژی ادعای واقعی این تراشه است. مایکروسافت میگوید سرفیس لپتاپ میتواند تا ۲۰ ساعت پخش ویدیو را ارائه دهد، وعدهای که به راحتی آن را عملی کرد.
عمر باتری در دنیای واقعی به انتظارات تعیینشده توسط معیارها رسید. من اغلب لپتاپ را برای چندین ساعت متوالی استفاده میکردم، اما دیدم که باتری بیش از ۱۰ درصد کاهش نمییابد. استفاده من سبک است (بیشتر مرور وب و نوشتن در Word یا Google Docs)، اما استقامت سرفیس لپتاپ بسیار بهتر از معمول برای یک لپتاپ ویندوزی است.
این نتایج با توجه به باتری ۵۴ وات ساعتی متوسط سرفیس لپتاپ حتی قابل توجهتر است. بسیاری از رقبا با سختافزار AMD یا Intel، مانند Lenovo ThinkBook 13x و Asus Zenbook 14 OLED، ظرفیت باتری بالای ۷۰ وات ساعت دارند.
با این حال، عمر باتری سرفیس لپتاپ فوقالعاده است. در واقع، من میگویم که این بزرگترین تهدید برای جایگزینهای دارای سختافزار AMD و Intel است. عمر باتری مانند این اساساً نحوه استفاده از دستگاه را تغییر میدهد و آرامش خاطر را هنگام خروج از خانه بدون شارژر فراهم میکند.
سرفیس لپتاپ 7 مایکروسافت موفق است، اگرچه بدون مشکل نیست.
پس از سالها اشتباه، Arm روی ویندوز در نهایت یک گزینه عملی است. با آن دسترسی به سختافزار جدید، کوالکام اسنپدراگون ایکس الیت وجود دارد که جایگزینی جذاب برای دستگاههای اینتل و AMD است. تراشه کوالکام برای بازی انتخاب خوبی نیست، اما برای عمر باتری عالی است و در معیارهای پردازنده مرکزی با پشتیبانی بومی Arm امتیاز بسیار خوبی کسب میکند.
مشخصات
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای استفاده از لیست علاقه مندی ها ایجاد کنید.
ورود به سیستم
